Πίνω για σένα Πολυδούρη.
Το λευκό κρασί μου και η ποίηση σου.
Ο πόνος σου και η καταστροφή μου.
Πέθανες νωρίς, έζησα αργά.
Έναν αιώνα μετά.
Το λευκό κρασί μου και η ποίηση σου.
Ο πόνος σου και η καταστροφή μου.
Πέθανες νωρίς, έζησα αργά.
Έναν αιώνα μετά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου