Τα γενέθλια ενός φίλου

Το Σάββατο είχε γενέθλια ένας φίλος.Οπότε,μας προσκάλεσε στο σπίτι του για το δεύτερο συνεχόμενο απενοχοποιημένο μεθύσι της εβδομάδας.Βέβαια είναι λίγο ηλίθιο να γιορτάζεις την μείωση της απόστασης από τον θάνατο.Αλλά τουλάχιστον είναι μια καλή ευκαιρία για να πιεις.

Μαζευόμαστε λοιπόν στο σπίτι του.Ένα μάτσο ρεμάλια,ένα συνονθύλευμα από άχρηστους μεθύστακες που το μόνο μέλλον που έχουν είναι σε κλινικές αποτοξίνωσης και ψυχιατρεία.Παντού έβλεπες ποτά και μάτια που γυάλιζαν.Ήμασταν στημένοι στην αφετηρία και περιμέναμε κάποιος να δώσει το έναυσμα για την εκκίνηση.Δόθηκε με ένα σφηνάκι χαμένων ονείρων και κίτρινης τεκίλας.

Η βραδιά είχε κυλήσει φυσιολογικά και σε δυο ώρες ήμασταν όλοι λιώμα.Τραγούδια,αγκαλιές,χορός και γέλια.Και από πίσω να παίζει η μελωδία της κόλασης.Της κόλασης του μυαλού.

Αφού ήπιαμε ότι πόσιμο υπήρχε μέσα στο σπίτι,ξεχυθήκαμε στους δρόμους για να ασχοληθούμε με το αγαπημένο μας άθλημα.Το κυνήγι μαγισσών.

Είχαμε ένα ελάττωμα σαν παρέα,ότι κάναμε είχε σαν κατάληξη τις γκόμενες.Δεν μας ενδιέφερε τίποτα άλλο.Μεθύσια και γκόμενες.Βέβαια τώρα που το ξανασκέφτομαι δεν ήταν και τόσο κακό αυτό.

Τελικά δεν έγινε τίποτα αξιομνημόνευτο σε αυτή την βραδιά.

Όπως και σε αυτή την ζωή.

Υπομονή για τα επόμενα γενέθλια.