Τετάρτη 30 Απριλίου 2014

Έναν αιώνα μετά

Πίνω για σένα Πολυδούρη.
Το λευκό κρασί μου και η ποίηση σου.
Ο πόνος σου και η καταστροφή μου.
Πέθανες νωρίς, έζησα αργά.
Έναν αιώνα μετά.

Παρασκευή 25 Απριλίου 2014

Εγώ την είχα κερατώσει

Δεν έχω για τίποτα να ντραπώ. Ή μήπως όχι; Η μπλε πανσέληνος. Εκείνη η γαμημένη η μπλε πανσέληνος. Έχω βρει το συμβιβασμό μου, έχω βρει και το αποκούμπι μου. Το μόνο που μένει είναι η δικαίωση και λίγα λεφτά.

Τα καλοκαιρινά βράδια κυλάνε με μια γνώριμη ανία. Το τσιγάρο μου δεν λέει να σβήσει. Τα χρόνια περνάνε και το σαξόφωνο μου ψιθυρίζει στο αυτί. Μου μιλάει για μέρες μαγικές, μελλοντικές. Για την αιώνια νύχτα και τα λίγα ωραία πρωινά. Έτσι είναι η ζωή και όταν τα ταλέντα μιας χώρας την βγάζουν στο κοινωνικό περιθώριο τότε κάτι δεν πάει καλά.

Όπως πάντα η ιστορία μου ξεκινάει με κρασί και γυναίκες. Είναι ένα βολικό μοτίβο για να αφηγηθώ την πραγματικότητα μου. Το ύφος και ένα ποτό μια Τετάρτη βράδυ.

Ήταν αυτός ο παράξενος πόνος που με έριχνε κατευθείαν στα σκατά. Δεν ήξερα τι να κάνω και δεν ήξερα τι να πω. Κανένας από τους φίλους της χαράς δεν θα με καταλάβαινε, στο κάτω-κάτω δεν ήταν αυτός ο ρόλος τους. Ο ρόλος τους ήταν να πολύ συγκεκριμένος και περνούσε μέσα από το μισογεμάτο ποτήρι μου.

Ο φίλος μου μόλις είχε χωρίσει. Θα έβαζα μέχρι και στοίχημα ότι τον είχε στείλει αδιάβαστο η γκόμενα του, αλλά προς μεγάλη μου έκπληξη την είχε χωρίσει αυτός. Δεν ήταν ένας κλασσικός καλοκαιρινός χωρισμός, ήταν άλλη μια ανθρώπινη ξεφτίλα και ευτυχώς που είχα φέρει και τις μπύρες μου μαζί.

- Γιατί την χώρισες;

- Δεν ξέρω. Δεν αισθανόμουν καλά. Μαλώναμε και συνέχεια. Ήθελα να μείνω μόνος μου. Δεν ξέρω.

Όταν ένας άντρας χρησιμοποιεί τη γυναικεία διάλεκτο για να εκφραστεί, πάει να πει ότι το παιχνίδι είναι χαμένο από χέρι. Ο καημένος, ο μαλάκας ο φίλος μου ήθελε απλά να γαμήσει άλλη. Η ηθική του(;) δεν τον άφηνε να την κερατώσει, έτσι προτίμησε απλά να τη χωρίσει. Εγώ απλά θα την κεράτωνα. Και δεν είμαι περήφανος για αυτό.

- Για όλα φταίει η κρίση των τριάντα, αποφάνθηκα εγώ μεθυσμένος.

- Λες ρε φίλε; Ίσως και να έχεις δίκιο.

Δεν είχα δίκιο. Ήπια και τη τελευταία μπύρα μου και έφυγα για να κοιμηθώ με την κοπέλα μου, που την είχα στήσει πάνω από δυο ώρες. Εγώ την είχα κερατώσει.

Κυριακή 20 Απριλίου 2014

Δεν είσαι ο Μπουκόφσκι

Την γνώρισα σε ένα πάρτυ στις εστίες στην Πανεπιστημιούπολη. Ήταν ένα από αυτά τα καλοκαιρινά πάρτυ που όλοι πίνουν και κανείς δεν κάνει τίποτα στο τέλος. Εγώ κάνω.

Θυμάμαι ένα σύννεφο καπνού και δυο πόδια. Τι ωραία που είναι τα γυναικεία πόδια ένα ζεστό βράδυ του Ιουνίου. Είναι ένας λόγος για να βγεις από το σπίτι και σίγουρα είναι ένας λόγος για να πιεις. Το σαξόφωνο ακούστηκε ξανά. Πιστός σύντροφος στις παραισθήσεις μου.

Καθόταν μόνη της σε ένα πεζούλι. Πήγα να της μιλήσω. Δεν θυμάμαι τι είπα και δεν έχει και σημασία άλλωστε. Σημασία είχε ότι τη γούσταρα και με γούσταρε. Οι κουβέντες δεν έχουν νόημα όταν η γλώσσα του σώματος λύνει όλα τα αρχέγονα μυστήρια.

- Ξέρεις, πρέπει να φύγω σε λίγο.

- Ναι και εγώ. Έχουμε μόνο πέντε λεπτά στη διάθεση μας. Κάτι πρέπει να κάνουμε σε αυτά τα πέντε λεπτά.

Δεν μπορούσε να μου το πει πιο ξεκάθαρα. Ακόμα και χωρίς την ατάκα θα είχα δοκιμάσει να τη φιλήσω. Δεν είχα να χάσω τίποτα και δεν έχω να χάσω τίποτα σε μια ζωή που κυλάει ανάμεσα σε ανθρώπους που φεύγουν και σε στιγμές που έρχονται. Η μνήμη μου δεν είναι καλή. Ακούω τη φωνή να μου μιλάει. Δεν είσαι ο Μπουκόφσκι, είσαι ένας φαντασιόπληκτος.

Την φίλησα. Είχε ωραία χείλη και ήξερε να φιλάει. Άμα το φιλί είναι καλό και δεν βασίζεται μόνο στην ομορφιά του προσώπου είναι προάγγελος άξιου κρεβατιού. Μπορεί να ήμουν με άλλη, αλλά αυτά τα χείλη τα ήθελα για πάρτη μου. Στα εξήντα μου θα αναπολώ αυτά τα χαμένα χείλη. Δεν είμαι αμοραλιστής, μάλλον είμαι απλά καθίκι.

Δώσαμε ραντεβού για το επόμενο βράδυ. Στο σπίτι της. Μου αρέσουν τα φοιτητικά σπίτια. Αλλά πιο πολύ από όλα μου αρέσουν τα φοιτητικά γαμήσια.

Τρίτη 1 Απριλίου 2014

Η γκόμενα του φίλου μου

Τώρα τελευταία την παίζω και σκέφτομαι τη γκόμενα του φίλου μου. Να μια ενδιαφέρουσα αλλαγή στη ζωή μου. Όταν με βλέπουν στο δρόμο και με ρωτάνε ''τι νέα;'' μπορώ να απαντάω ότι τώρα πια την παίζω και σκέφτομαι τη γκόμενα ενός καλού μου φίλου.

Να πως πάει η φαντασίωση. Αυτός είναι στην Αθήνα και εμείς σε μια παραλία. Είναι Αύγουστος. Εγώ μεθυσμένος όπως πάντα. Της λέω ότι θέλω να πάω για νυχτερινό μπάνιο. Κάνει πολύ ζέστη και δεν την παλεύω. Πάνω στο μεθύσι της μου λέει ότι θέλει να έρθει και αυτή μαζί μου. Το ήξερα ότι κατά βάθος με γουστάρει. Θα έγλειφε άνετα τη ψωλή μου. Η καριόλα.

Πάμε στην παραλία, αφού πρώτα έχουμε πάρει μπύρες για το δρόμο. Φτάνουμε. Κανείς δεν είναι εκεί. Μόνο εγώ και η γκόμενα του φίλου μου. Σκοτάδι και αφρός. Κάνουμε πως δεν τρέχει τίποτα. Απλά πάμε για μπάνιο. Δεν έχουμε όμως μαγιό. Της προτείνω να κάνουμε γυμνοί. Ή να κάνουμε με τα εσώρουχα. Ή να κάνω μόνο εγώ και αυτή να με περιμένει απ΄έξω. Δεν έχει σημασία, έτσι και αλλιώς στο τέλος θα τη γαμήσω. Η υπόθεση αλλάζει, το τέλος πάντα ίδιο. Κάτι μου θυμίζει αυτό.

Αυτή τη φορά θα κάνουμε με τα εσώρουχα. Μπαίνω πρώτος. Την τραβάω και βουτάει και αυτή. Για λίγο κολυμπάμε. Μετά της λέω ότι κάτι επιπλέει δίπλα της, τρομάζει και κολλάει πάνω μου. Σε αυτό το σημείο πρέπει να ομολογήσω ότι αρχίζει και μου σηκώνεται για τα καλά. Αρχίζουμε και φιλιόμαστε. Φιλάω τα βυζιά της. Της πιάνω τον κώλο. Της βάζω δάχτυλο. Στη γκόμενα του φίλου μου. Του φίλου μου.

Βγαίνουμε έξω. Άλλοτε της γλείφω το μουνί και άλλοτε μου παίρνει πίπα. Όταν φαντάζομαι ότι μου παίρνει πίπα, χύνω αμέσως, γι' αυτό τώρα τελευταία προτιμώ την πρώτη εκδοχή. Κρίμα τόση φαντασία και να μην γαμάω στο τέλος.

Τη γαμάω όλο το βράδυ. Τη γαμάω τόσο καλά που θέλει να παρατήσει το φίλο μου. Της λέω ότι δεν πρέπει και ότι άμα με γουστάρει τόσο πολύ μπορώ να της τον σφυρίζω που και που στην μητέρα Αθήνα. Μου λέει οκ. Της ρίχνω άλλον ένα καθώς ο ήλιος ανατέλλει...

Τι να σημαίνουν όλα αυτά; Καθώς μαλακίζομαι στο δωμάτιο του σπιτιού που πέρασα όλη μου τη ζωή. Κοιτάζοντας το τοίχο, με τον πούτσο στη χούφτα, προσπαθώντας να μην κάνω φασαρία, να φαντάζομαι ότι γαμάω τη γκόμενα του φίλου μου, ενώ έχω ακόμα στο στόμα μου τη γεύση από την μπύρα που ήπιαμε μαζί πριν δυο ώρες. Τι να σημαίνουν όλα αυτά; Καπνίζοντας με θέα την απέναντι τέντα, να σκέφτομαι ότι κάτι, κάποτε θα αλλάξει.

Είναι βράδυ Ιουνίου. Και εγώ την παίζω με τη γκόμενα του φίλου μου.