Το αλκοόλ σε συνδυασμό με το Εκείνο δημιουργούν τις προϋποθέσεις για ένα ευχάριστο βράδυ. Αν υποθέσουμε ότι η λογική είναι απλά μια κοινωνική σύμβαση και το υπερεγώ τα απόνερα της, τότε η μάσκα είναι το απαραίτητο εργαλείο, συνειδητά, κάθε ανθρώπου για λόγους ασφαλείας από το σύγχρονο κυνήγι μαγισσών των μετρίων και ασυνείδητα χρησιμοποιείται από την πλέμπα και τους άριστους της για την ομαλή αναρρίχηση στον κοινωνικό ορυμαγδό.
Η παρακμή έγκειται στην υποκρισία μιας ζωής προορισμένης να εξυπηρετεί τις ανάγκες του Εγώ κατά κανόνα και της εκμετάλλευσης του πηγαίου ενστίκτου με την υγιής πρόφαση της μέθης σε νύχτες και ώρες, που έχουν συμφωνηθεί για την απαραίτητη εκτόνωση των αρχέγονων επιθυμιών, με την απαραίτητη καπιταλιστική νότα σε κουτούκια και μεγαλοαστικά κέντρα ψυχαγωγίας και σαπίλας. Η ιεραρχία είναι το νούμερο ένα επίτευγμα και η βάση του δυτικού πολιτισμού.
Ο ποιητής αν και έχει απορρίψει τον ιεραρχικό κόσμο και έχει αποδομήσει την απαραίτητη συνθήκη συμβίωσης, που ονομάζουμε πραγματικότητα, με την έκδοση των ποιημάτων του αναζητά μια θέση στο κοινωνικό σύνολο και αυτόματα αναιρεί με τις πράξεις του, την ίδια την ύπαρξη του που με κόπο έπλασε. Αν και ο σκοπός του είναι τυπικά ευγενής, καθώς προσπαθεί να ποιήσει τον κόσμο, που μόνο αυτός έχει την ικανότητα να δει, για τους αδαής συμπολίτες και αδέρφια του, παρόλα αυτά καταργεί τα ίδια του τα πιστεύω δηλώνοντας σε όλους το κατόρθωμα του και περιμένοντας στωικά για τις δάφνες της απροσδόκητης αυτής επιτυχίας, έστω και μετά θάνατον.
Η δουλειά είναι το μεγάλο αγκάθι στα σχέδια του ποιητή και μην ξεχνάμε ότι από τον Έλιοτ μέχρι τον Καββαδία, το σύνολο σχεδόν των ποιητών που δεν είχε μια περιουσία επαρκή για την επιβίωση τους, αναγκαζόταν να εργάζεται σε δουλειές που μπορεί να αποτελούσαν εφαλτήριο δημιουργίας, αλλά παράλληλα ήταν και μια κόλαση άνευ προηγουμένου για ανθρώπους που είναι ικανοί να νιώσουν τη φωτιά σε όλες της, τις εκφάνσεις. Η γυναίκα από την άλλη αποτελεί μούσα και λατρεία, όπως και ο έρωτας που την ακολουθεί, μόνο όμως σε περιπτώσεις έστω και περιορισμένης εγνωσμένης αξίας. Μην ξεχνάμε ότι ο Πεσσόα πέθανε άσημος και ο Μπουκόφσκι αναγνωρίστηκε στα εξήντα, για να παρηγορήσει αργότερα τους αιώνια άγνωστους.
Ας κλείσω με ένα γαμημένο ποίημα.
Η ΑΛΗΘΙΝΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ
Γι' αυτή καμμία δεν υπάρχει
ακαδημαϊκή απόδειξη στον κόσμο.
Γιατί είναι κρυμμένη, κρυμμένη, κρυμμένη.
Μεβλανά Τζελαλουντίν Ρουμί
Η παρακμή έγκειται στην υποκρισία μιας ζωής προορισμένης να εξυπηρετεί τις ανάγκες του Εγώ κατά κανόνα και της εκμετάλλευσης του πηγαίου ενστίκτου με την υγιής πρόφαση της μέθης σε νύχτες και ώρες, που έχουν συμφωνηθεί για την απαραίτητη εκτόνωση των αρχέγονων επιθυμιών, με την απαραίτητη καπιταλιστική νότα σε κουτούκια και μεγαλοαστικά κέντρα ψυχαγωγίας και σαπίλας. Η ιεραρχία είναι το νούμερο ένα επίτευγμα και η βάση του δυτικού πολιτισμού.
Ο ποιητής αν και έχει απορρίψει τον ιεραρχικό κόσμο και έχει αποδομήσει την απαραίτητη συνθήκη συμβίωσης, που ονομάζουμε πραγματικότητα, με την έκδοση των ποιημάτων του αναζητά μια θέση στο κοινωνικό σύνολο και αυτόματα αναιρεί με τις πράξεις του, την ίδια την ύπαρξη του που με κόπο έπλασε. Αν και ο σκοπός του είναι τυπικά ευγενής, καθώς προσπαθεί να ποιήσει τον κόσμο, που μόνο αυτός έχει την ικανότητα να δει, για τους αδαής συμπολίτες και αδέρφια του, παρόλα αυτά καταργεί τα ίδια του τα πιστεύω δηλώνοντας σε όλους το κατόρθωμα του και περιμένοντας στωικά για τις δάφνες της απροσδόκητης αυτής επιτυχίας, έστω και μετά θάνατον.
Η δουλειά είναι το μεγάλο αγκάθι στα σχέδια του ποιητή και μην ξεχνάμε ότι από τον Έλιοτ μέχρι τον Καββαδία, το σύνολο σχεδόν των ποιητών που δεν είχε μια περιουσία επαρκή για την επιβίωση τους, αναγκαζόταν να εργάζεται σε δουλειές που μπορεί να αποτελούσαν εφαλτήριο δημιουργίας, αλλά παράλληλα ήταν και μια κόλαση άνευ προηγουμένου για ανθρώπους που είναι ικανοί να νιώσουν τη φωτιά σε όλες της, τις εκφάνσεις. Η γυναίκα από την άλλη αποτελεί μούσα και λατρεία, όπως και ο έρωτας που την ακολουθεί, μόνο όμως σε περιπτώσεις έστω και περιορισμένης εγνωσμένης αξίας. Μην ξεχνάμε ότι ο Πεσσόα πέθανε άσημος και ο Μπουκόφσκι αναγνωρίστηκε στα εξήντα, για να παρηγορήσει αργότερα τους αιώνια άγνωστους.
Ας κλείσω με ένα γαμημένο ποίημα.
Η ΑΛΗΘΙΝΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ
Γι' αυτή καμμία δεν υπάρχει
ακαδημαϊκή απόδειξη στον κόσμο.
Γιατί είναι κρυμμένη, κρυμμένη, κρυμμένη.
Μεβλανά Τζελαλουντίν Ρουμί
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου