Και αν υποθέσουμε ότι έχεσε ή έφτυσε πριν έρθει εδώ, αυτό δεν αφαιρεί τη γοητεία από το βλέμμα της. Στην ουσία επιλέγουμε να απορρίψουμε κάποιες βιολογικές λειτουργίες από τη τυπική πρακτική της ερωτικής αφορμής προς όφελος της ποίησης, της εμπειρικής εξερεύνησης της νεότητας ή απλά λόγω της υποσυνείδητης επιρροής της αμερικάνικης ή της ρομαντικής σχολής της Γαλλίας του 18ου αιώνα. Σε πέντε ώρες τα φώτα ανοίγουν και εγώ δεν είμαι δέσμιος της μπύρας.
Ο αυνανισμός που θα ασκήσω στο πέος μου μετά την ερμηνεία του έρωτα ως κίνητρο ζωής, θα επαναφέρει τα φυσικά μου ένστικτα στη διαδικασία της πρωτογενής συνειδητότητας. Το βλέμμα της σε συνδυασμό με τη τριβή της παλάμης μου με τη ψωλή μου θα τοποθετήσει και τη σημερινή νύχτα στη σφαίρα της ματαιότητας στην οποία ανδρώθηκα. Η φύση με περιμένει.
Μια όμορφη γυναίκα εισέβαλε μέσα στην ανδρική θαλπωρή της κρασοκατάνυξης και εγώ σε μια γωνία να περιμένω για το επόμενο χτύπημα της ανάμνησης εκείνου του γαμημένου μπλε φεγγαριού. Με τσίπουρο και μπιτ ποίηση και αυτή μια σάρκα με προσεγμένο ντύσιμο και η φωτιά καίει και ο χειμώνας δεν είναι τόσο βαρύς όσο περιμέναμε τελικά.
Μια γουλιά ακόμα και θα της μιλήσω. Ένα μέτρο απόσταση και η αρσενική μανία με καταβάλει. Ένα φιλί είναι μια μεταβλητή στιγμή μέσα στο χάος. Η μνήμη απορεί. Κάποιοι τα παρατήσανε. Το άγχος του μέλλοντος απορρέει από την άγνοια της όρασης. Είναι ταιριαστό ζευγάρι, αλλά εγώ δημιουργώ μια νέα υπόσταση στην ερμηνεία της επαναλαμβανόμενης άτακτης υποχώρησης απέναντι στο τετελεσμένο, κάθε φορά που πίνω καθήμενος ή περπατάω υπό την επήρεια της ονειρικής μου αυτοκαταστροφής.
Θα μεθύσω για χάρη της ποιητικής μου οξυδέρκειας και οι χαμένοι της καθιερωμένης επιβίωσης κάποτε θα υποκλιθούν ή απλά θα βγάλουν το καπέλο μπροστά στον γνήσιο χαρακτήρα της καθαρόαιμης ελεύθερης γραφής.
Ο αυνανισμός που θα ασκήσω στο πέος μου μετά την ερμηνεία του έρωτα ως κίνητρο ζωής, θα επαναφέρει τα φυσικά μου ένστικτα στη διαδικασία της πρωτογενής συνειδητότητας. Το βλέμμα της σε συνδυασμό με τη τριβή της παλάμης μου με τη ψωλή μου θα τοποθετήσει και τη σημερινή νύχτα στη σφαίρα της ματαιότητας στην οποία ανδρώθηκα. Η φύση με περιμένει.
Μια όμορφη γυναίκα εισέβαλε μέσα στην ανδρική θαλπωρή της κρασοκατάνυξης και εγώ σε μια γωνία να περιμένω για το επόμενο χτύπημα της ανάμνησης εκείνου του γαμημένου μπλε φεγγαριού. Με τσίπουρο και μπιτ ποίηση και αυτή μια σάρκα με προσεγμένο ντύσιμο και η φωτιά καίει και ο χειμώνας δεν είναι τόσο βαρύς όσο περιμέναμε τελικά.
Μια γουλιά ακόμα και θα της μιλήσω. Ένα μέτρο απόσταση και η αρσενική μανία με καταβάλει. Ένα φιλί είναι μια μεταβλητή στιγμή μέσα στο χάος. Η μνήμη απορεί. Κάποιοι τα παρατήσανε. Το άγχος του μέλλοντος απορρέει από την άγνοια της όρασης. Είναι ταιριαστό ζευγάρι, αλλά εγώ δημιουργώ μια νέα υπόσταση στην ερμηνεία της επαναλαμβανόμενης άτακτης υποχώρησης απέναντι στο τετελεσμένο, κάθε φορά που πίνω καθήμενος ή περπατάω υπό την επήρεια της ονειρικής μου αυτοκαταστροφής.
Θα μεθύσω για χάρη της ποιητικής μου οξυδέρκειας και οι χαμένοι της καθιερωμένης επιβίωσης κάποτε θα υποκλιθούν ή απλά θα βγάλουν το καπέλο μπροστά στον γνήσιο χαρακτήρα της καθαρόαιμης ελεύθερης γραφής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου