Πέντε παράγραφοι ελευθερίας για να εκτονωθεί η ένταση της εβδομάδας. Ανασκόπηση του χρόνου που έφυγε ή θα ξανάρθει με μια κλεφτή ματιά σε σημειώσεις και συναισθήματα, δυστυχώς όμως δεν έχει έρθει ακόμα η εποχή της μούσας και αυτό το πληρώνεις με μια αφλογιστία γραπτών και ονείρων, που σου στοιχίζει τη σωστή διαχείριση του μομέντουμ που με κόπο έχτισες.
Απ' τα ρουμπαγιάτ του Ομάρ μέχρι τον Λι Πο και από τον Μπουκόφσκι μέχρι τους προσωκρατικούς του Διονύσου, το κρασί έχει εξυμνηθεί όσο λίγα πράγματα σε αυτό τον κόσμο. Μια ιδιότυπη μέρα της μαρμότας και το γέλιο του υπάρχει στην περιπατητική φαντασίωση μου προς τέρψη της γοητείας της οικειότητας, στην οποία ποντάρουν όλοι οι μέτριοι κυνηγοί της μεγάλης εικόνας. Ακάποτο με φοιτήτρια νομικής και έρπης στα πεζοδρόμια της πλατείας Καρύτση.
Η τακτική του πρίγκιπα μπορεί να έχει πέραση στις παρακμιακές που έχουν εγκλωβιστεί στις μικροαστικές τους αυταπάτες· ας σκουπίσουμε καλά τους κώλους μας και ας συζητήσουμε για τη σεξουαλική απελευθέρωση και την αρχαία σοφία της Αθηνάς. Τζάμπα μπύρες και ολοκληρωμένος αυνανισμός δίπλα στην παρθένα ανάσα της απογαλακτισμένης μήτρας. Black mama σε μπιτ παρακμή, νεανική ορμή που ποτίζεται με street μουσική. Αυτοδιαχειριζόμενη μέθη με δανεικά λεφτά και όνειρα, βουτιά από ψηλά σε κεντρώα λασπόνερα. Βιολί και πρέζα.
- Είσαι πολύ βίαιος στο σεξ, μου είπε με τα γαλάζια ματάκια της καρφωμένα στη ταλαιπωρία που κληρονόμησε από τους εργατικούς προγόνους της.
- Είχα έναν φίλο κάποτε που ήθελε να γίνει αλοιφή. Πήγε στον μπάρμαν και του ζήτησε -σχεδόν τον παρακάλεσε- να του φτιάξει μια μπόμπα. Αυτός πραγματοποίησε την επιθυμία του. Ήταν στο νοσοκομείο μέχρι τις οκτώ το πρωί. Την άλλη μέρα πέρασε από το μαγαζί και του έδωσε το χέρι, γιατί έκανε καλά τη δουλεία του. Ήταν καλοκαίρι και εγώ έπινα μπύρες στα παγκάκια ενός λιμανιού. Η ζωή κυλούσε με ιστορίες και το άρωμα μιας υποφερτής ονειροπόλησης.
Απ' τα ρουμπαγιάτ του Ομάρ μέχρι τον Λι Πο και από τον Μπουκόφσκι μέχρι τους προσωκρατικούς του Διονύσου, το κρασί έχει εξυμνηθεί όσο λίγα πράγματα σε αυτό τον κόσμο. Μια ιδιότυπη μέρα της μαρμότας και το γέλιο του υπάρχει στην περιπατητική φαντασίωση μου προς τέρψη της γοητείας της οικειότητας, στην οποία ποντάρουν όλοι οι μέτριοι κυνηγοί της μεγάλης εικόνας. Ακάποτο με φοιτήτρια νομικής και έρπης στα πεζοδρόμια της πλατείας Καρύτση.
Η τακτική του πρίγκιπα μπορεί να έχει πέραση στις παρακμιακές που έχουν εγκλωβιστεί στις μικροαστικές τους αυταπάτες· ας σκουπίσουμε καλά τους κώλους μας και ας συζητήσουμε για τη σεξουαλική απελευθέρωση και την αρχαία σοφία της Αθηνάς. Τζάμπα μπύρες και ολοκληρωμένος αυνανισμός δίπλα στην παρθένα ανάσα της απογαλακτισμένης μήτρας. Black mama σε μπιτ παρακμή, νεανική ορμή που ποτίζεται με street μουσική. Αυτοδιαχειριζόμενη μέθη με δανεικά λεφτά και όνειρα, βουτιά από ψηλά σε κεντρώα λασπόνερα. Βιολί και πρέζα.
- Είσαι πολύ βίαιος στο σεξ, μου είπε με τα γαλάζια ματάκια της καρφωμένα στη ταλαιπωρία που κληρονόμησε από τους εργατικούς προγόνους της.
- Είχα έναν φίλο κάποτε που ήθελε να γίνει αλοιφή. Πήγε στον μπάρμαν και του ζήτησε -σχεδόν τον παρακάλεσε- να του φτιάξει μια μπόμπα. Αυτός πραγματοποίησε την επιθυμία του. Ήταν στο νοσοκομείο μέχρι τις οκτώ το πρωί. Την άλλη μέρα πέρασε από το μαγαζί και του έδωσε το χέρι, γιατί έκανε καλά τη δουλεία του. Ήταν καλοκαίρι και εγώ έπινα μπύρες στα παγκάκια ενός λιμανιού. Η ζωή κυλούσε με ιστορίες και το άρωμα μιας υποφερτής ονειροπόλησης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου