Κυριακή 15 Δεκεμβρίου 2013

Ghost Dog: The Way of the Samurai - Ghost Dog: Ο Τρόπος των Σαμουράι (1999)


Το Ghost Dog: The Way of the Samurai είναι η αγαπημένη μου ταινία από τον μεγάλο σκηνοθέτη που ακούει στο όνομα Τζιμ Τζάρμους. Είναι η κλασσική περίπτωση ταινίας που δεν έχει την αναγνώριση που της αξίζει, αλλά που κάθε πιστός του ανεξάρτητου αμερικάνικου κινηματογράφου πρέπει να την δει.

Η υπόθεση είναι η εξής. Ο Ghost Dog είναι ένας εκτελεστής που δουλεύει για έναν μαφιόζο επειδή του είχε σώσει κάποτε τη ζωή και είναι πιστός στους κώδικες των Σαμουράι. Μέχρι που η ιταλική μαφία αποφασίζει να τον καθαρίσει και εκείνος στρέφεται εναντίον τους αφού έχουν σκοπό να σκοτώσουν και τον ευεργέτη του.

Στο παρακάτω βίντεο είναι η αγαπημένη μου σκηνή από την ταινία. Η προπόνηση του Ghost Dog στην ταράτσα που μένει σε μαγεύει, ενώ το underground hip hop instrumental του RZA έρχεται και δένει την σκηνή.


Πρώτα από όλα, ας υποκλιθούμε όλοι στο τεράστιο ταλέντο του Φόρεστ Γουίτακερ. Το ιδιαίτερο βλέμμα του, λόγω μιας πάθησης στο μάτι την αμβλυωπία, γνωστή και ως ''τεμπελιά του οφθαλμού'', σε μαγνητίζει από την αρχή μέχρι το τέλος. Τον βάζω σε μια ξεχωριστή κατηγορία ηθοποιών, μαζί με τους Φίλιπ Σέιμουρ Χόφμαν και Χοακίν Φίνιξ, που ξεκίνησαν ως οι ιδανικοί ερμηνευτές δεύτερων ρόλων και εξελίχθηκαν στους πιο ταλαντούχους ηθοποιούς της γενιάς τους.

Η μοναξιά, η αντισυμβατικότητα της ζωής του, η ιδιότυπη αίσθηση της ελευθερίας που τονίζεται με την διαμονή του σε ταράτσα δίπλα σε ένα περιστερώνα και η αποκοπή του από τον πραγματικό κόσμο είναι μερικά από τα χαρακτηριστικά του πρωταγωνιστή. Ο Τζάρμους αρέσκεται να έχει ως βάση την μοναχική πορεία ενός ανθρώπου στη ζωή και φαίνεται και από προηγούμενες ταινίες του( πχ. Dead Man, Broken Flowers, Down by Law κτλ).


Και έχουμε λοιπόν για πρωταγωνιστή έναν μαύρο Σαμουράι! Τα κειμενάκια από το βιβλίο των Σαμουράι που εμφανίζονται, ανά τακτά χρονικά διαστήματα μέσα στη ταινία, είναι και η ουσία της. Θα αντιγράψω μερικά από αυτά που μου έκαναν την μεγαλύτερη αίσθηση.

****

Είναι σίγουρο ότι δεν υπάρχει τίποτα άλλο εκτός από το στιγμιαίο σκοπό της στιγμής. Ολόκληρη η ζωή του ανθρώπου είναι μια διαδοχή από την μια στιγμή στην άλλη. Αν κάποιος κατανοεί πλήρως την παρούσα στιγμή δεν υπάρχει τίποτα άλλο να κάνει και τίποτα άλλο να επιδιώξει.

****

Είναι μια καλή οπτική γωνία να βλέπεις τον κόσμο σαν ένα όνειρο. Όταν σου συμβεί κάτι που μοιάζει με εφιάλτη, θα ξυπνήσεις και θα πεις στον εαυτό σου ότι ήταν απλά ένα όνειρο. Λέγεται ότι ο κόσμος που ζούμε δεν είναι πολύ διαφορετικό από αυτό.

****

Υπάρχει κάτι που μπορείς να μάθεις από μια δυνατή βροχή. Όταν ξεσπάσει καταιγίδα, προσπαθείς να μην βραχείς και τρέχεις κατά μήκος του δρόμου. Αν και περπατάς κάτω από τις μαρκίζες των σπιτιών, πάλι βρέχεσαι. Αν το συνειδητοποιήσεις από την αρχή, δεν θα σαστίσεις αν και πάλι γίνεις μούσκεμα. Αυτή η γνώση ισχύει για όλα τα πράγματα.

****
Και το τελευταίο με το οποίο κλείνει η ταινία.

Στην περιοχή Καμιγκάτα έχουν ένα είδος κουτιού για κολατσιό. Το χρησιμοποιούν για μια ημέρα παρατήρησης λουλουδιών. Στην επιστροφή το πετούν και το τσακίζουν με τα πόδια. Το τέλος είναι σημαντικό για όλα τα πράγματα.


Και τα κείμενα των Σαμουράι δεν είναι τα μοναδικά φιλοσοφικά ερεθίσματα της ταινίας. Ο Τζάρμους καταφέρνει, χωρίς να κουράζει ούτε μια στιγμή αφού η υπόθεση είναι πολύ απλή και ευχάριστη, να περάσει ένα σωρό μηνύματα.

Ο καλύτερος φίλος του Ghost Dog είναι ένας παγωτατζής που δεν μιλάει καν την ίδια γλώσσα. Το βάθος μιας ουσιαστικής ανθρώπινης σχέσης σε αντιδιαστολή με την μέση παρακμή που επικρατεί σήμερα. Τα καρτούν που βλέπει στο τέλος η κόρη του αρχιμαφιόζου, που κοντράρονται βγάζοντας συνεχώς όλο και πιο μεγάλα όπλα από την τσέπη τους. Πόσο πιο απλοϊκά να περάσεις την μεγαλύτερη αλήθεια του κόσμου μας;

Και κλείνω με μια ατάκα από την ταινία αυτή την κριτική, αφού πρώτα παροτρύνω όλους τους σινεφίλ να απολαύσουν αυτό το μικρό αριστούργημα.

O Ghost Dog πυροβολεί δυο κυνηγούς που μόλις έχουν σκοτώσει μια αρκούδα και ακολουθεί ο διάλογος με τον ένα από αυτούς πριν τον αποτελειώσει.

Ghost Dog: Ξέρεις, αρχαίοι πολιτισμοί θεωρούσαν τις αρκούδες ισότιμες των ανθρώπων.

Κυνηγός: Εδώ, όμως, δεν είναι αρχαίος πολιτισμός.

Ghost Dog: Καμιά φορά είναι.
(Και τον σκοτώνει)



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου