Ο ψηλός από το διπλανό γραφείο

-Ρε μαλάκα ξέρεις τι άκουσα;

-Τι;

-Ο ψηλός από το διπλανό γραφείο τον σφυρίζει στη Σπυριδούλα.

Ήταν η είδηση της ημέρας. Σε ολόκληρο το γαμημένο όροφο συζητούσαν για αυτή τη σχέση. Και μόνο που έβλεπα το φαρμάκι να στάζει από τα μάτια τους μου ερχόταν να ξεράσω. Μου την είχε βαρέσει από την κλεισούρα, το χανγκόβερ από το μεθύσι της προηγούμενης νύχτας δεν είχε φύγει, με είχαν πιάσει πάλι αυτές οι γνωστές απαισιόδοξες σκέψεις για το μέλλον μου και είχα και αυτούς τους καριόληδες να μου ζαλίζουν τα αυτιά με τις μαλακίες τους.

Δεν με ενδιέφερε καθόλου ποια πήδαγε ο ψηλός από το διπλανό γραφείο. Δεν ήξερα ποιος ήταν ο ψηλός από το διπλανό γραφείο και δεν ήθελα να μάθω. Δέχομαι το κουτσομπολιό ως μέσο για να περάσει η ώρα, στο κάτω-κάτω ότι λέμε για να περάσει η ώρα είναι, κουβέντα να γίνεται, αλλά όταν βλέπω υπερεκτιμημένες μετριότητες να τα παίρνουν όλα αυτά στα σοβαρά αισθάνομαι την ανάγκη να αυτοκτονήσω ή να σκοτώσω. Μάλλον να σκοτώσω μόνο. Την αυτοκτονία τη φυλάω για καλύτερες αφορμές.

Είχα τρεις ώρες ακόμα μέχρι να τελειώσω τη δουλειά και είχα αρχίσει να παρανοώ πάλι. Μου είχε κολλήσει στο μυαλό ο ψηλός από το διπλανό γραφείο και η φάση με τα γαμήσια. Έγινα ένας από αυτούς. Τα ζόμπι της ζωής. Δεν χρειάζεται να σε δαγκώσουν, αρκεί και μόνο που αναπνέουν δίπλα σου.

-Και που το ξέρετε ότι τη γαμάει;

-Τους έχουν δει να φεύγουν μαζί. Μερικοί λένε ότι της τον φερμάρει που και που στην αποθήκη στο τρίτο όροφο.

Η αργκό που χρησιμοποιούν είναι διασκεδαστική, η ηλιθιότητα τους όχι.

-Ξέρεις λένε και για μένα διάφορα στο γραφείο.

-Τι λένε;

-Ότι είμαι ένας αποτυχημένος που στα 35 θυμήθηκε να κάνει κάτι στη ζωή του. Ο πούστης μου το είπε μες στην μάπα. Φαντάσου τι θα λέει πίσω από την πλάτη μου.

Ήταν όντως ένας αποτυχημένος, αλλά αυτό ίσως και να είναι και παράσημο.

-Και εσύ τι του είπες;

-Τίποτα. Τον έγραψα στα αρχίδια μου. Πρώτα στο δεξί και μετά στο αριστερό. Την πούτσα την κρατάω για το τέλος.

Γέλασα. Έτσι είναι η ζωή. Ζεις με το σπαθί, πεθαίνεις με το σπαθί.